To koniec szkoły podstawowej dla naszych ósmoklasistów. Ostatnią dla nich uroczystą akademię otworzył polonez w wykonaniu absolwentów. Uczniowie klas ósmych przekazali sztandar  – symbol szkoły podstawowej –  swoim następcom. Były przemówienia, życzenia, podziękowania, gratulacje, świadectwa z wyróżnieniem i te zwykłe… – i wielu zakręciła się łezka w oku. I nic dziwnego, bo kończy się jeden etap w życiu, a zaczyna kolejny. Trzeba pożegnać przyjaciół, opuścić przetarty szlak i poszukać nowych ścieżek w życiu. Absolwentów czeka nowa przyszłość, nowi nauczyciele i koledzy.  Mamy nadzieję, że z sentymentem będą wracać myślami do lat spędzonych w murach  naszej szkoły.

Kochani, dedykujemy Wam wiersz Renaty Strug Nieuchronność

Nie zawrócisz rozmowy w pół gestu, w pół słowa,
nie złapiesz w dłonie tęczy, chociaż kolorowa.
Nie wstrzymasz w locie ptaka, ni dmuchawca puchu,
ani rosy, ni wiatru w bezruchu.
Nie zatrzymasz serca bicia i wędrówki ziemi,
ani złotych wakacji, ni przyjścia jesieni.

Nieuchronnie mijają rzeczy i zdarzenia,
odchodzą chwile, doby i nic się nie zmienia.
Czegoś nie da się zgubić, coś trwa, coś zostaje,
gdzieś w głębi duszy gra maleńki grajek,
gdzie łączą się i płyną falą, rytmem serca.
I już w nas pozostają duchowym przesłaniem,
łagodnie bratającym trwanie i mijanie.

Nieuchronność omija, co chcemy ocalić,
wystarczy ciepłą iskrę pod sercem zapalić,
by rosły w nas i trwały ulotne wrażenia,
drogowskazy pamięci – najmilsze wspomnienia…

Edukacyjna podróż wciąż trwa – szerokiej drogi!